Ef hún Guðrún mín skrifar ekkert inn á þetta blogg, þá mun ég formlega gera þetta að mínu bloggi að tvemur viknum liðnum.
Ég hef nú upp á síðkastið verið mikið að hlusta á Tom Waits og mann að nafni Christy Moore og mæli ég eindregið með að þið hlustið á þá. Þá sér í lagi lagið Streets of London.
Ég kveð í bili og fer að lesa Njálu